Нарадзіўся 04.03.1902, г. Мінск. Урач-хірург-уролаг. Доктар медыцынскіх навук (1956), прафесар (1960). Галоўны ўролаг Міністэрства аховы здароўя Беларускай ССР (1959–1969).

Адукацыя: Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт (медыцынскі факультэт, 1928).

Навуковыя інтарэсы: распрацоўка метадаў дыягностыкі і лячэння прыроджаных захворванняў органаў мочапалавой сістэмы.

Месца працы, пасада: Негарэльскі ўрачэбны ўчастак, Койданаўская раённая бальніца Мінскай вобласці (1928–1932), Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1931–1941, 1945–1958), Башкірскі медыцынскі інстытут (1941–1944), Беларускі дзяржаўны інстытут удасканалення ўрачоў (1958–1971, загадчык кафедры ўралогіі).

Узнагароды: званне "Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР" (1968).

19.03.1971 у час прыёму хворых у паліклініцы Мінскай абласной бальніцы зверскі растраляны. Памёр 23.03.1971. Пахаваны на Усходніх (Маскоўскіх) могілках у Мінску.