Нарадзіўся 09.12.1902 (26.11.1902 па ст. ст.), г. Веліж, Смаленская губерня (Смаленская вобласць), Расія. Тэрапеўт. Доктар медыцынскіх навук (1955), прафесар (1956). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Галоўны тэрапеўт Міністэрства аховы здароўя БССР (1953–1959). Кіраўнік Рэспубліканскага навуковага таварыства тэрапеўтаў. Член Прэзідыума Усесаюзнага навуковага таварыства тэрапеўтаў.

Адукацыя: Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, медыцынскі факультэт (1928).

Навуковыя інтарэсы: даследаванне і распрацоўка новых метадаў дыягностыкі і лячэння захворванняў крыві; клініка і лячэнне лейкозаў; фізіялогія і паталогія сардэчна-сасудзістай сістэмы.

Месца працы, пасада: установа аховы здароўя Віцебскай вобласці (1928–1930, урач); Чыгуначная бальніца ў Полацку (1930–1935, загадчык тэрапеўтычнага аддзялення); Віцебскі медыцынскі інстытут (1935–1941, асістэнт кафедры шпітальнай тэрапіі); Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1946–1974, у 1955–1974 – загадчык кафедры шпітальнай тэрапіі).

Узнагароды: званне "Заслужаны дзеяч навукі БССР" (1966), значок "Отличник здравоохранения" і інш.

Памёр 29.07.1974. Пахаваны ў Мінску на могілках "Усходнія".